انواع آلوپشیا X و نژادهای مستعد آن

شاید با شنیدن ابتلای پت خود به آلوپشیا X بسیار ناامید شوید. در واقع نام این بیماری به معنای «طاسی به دلایل ناشناخته» است. هیچکس از بیماری‌های ناشناس خوشش نمی‌آید، خصوصا دامپزشک‌تان.

انواع آلوپشیا X و نژادهای مستعد آن

انواع آلوپشیا X و نژادهای مستعد آن

شاید با شنیدن ابتلای پت خود به آلوپشیا X بسیار ناامید شوید. در واقع نام این بیماری به معنای «طاسی به دلایل ناشناخته» است. هیچکس از بیماری‌های ناشناس خوشش نمی‌آید، خصوصا دامپزشک‌تان.

آیا تنها نژادهای خاصی به آلوپشیا X مبتلا می‌شوند؟

این سوالی پیچیده است و پاسخ قطعی‌ای برای آن وجود ندارد. ما می‌دانیم که هر نژادی در هر سنی می‌تواند به آلوپشیا X مبتلا شود. اما برخی از نژادها بیشتر از بقیه مستعد ابتلا به این بیماری هستند. به نظر می‌رسد که پامرانین‌ها و سایر نژادهای نوردیک بسیار بیشتر از بقیه از این بیماری رنج می‌برند.
هنوز مشخص نیست که منشا این بیماری مربوط به ژنتیک، روش‌های پرورش، رژیم غذایی، مشکلات غدد درون ریز یا مسائل دیگر است. 

آیا ریزش مو در آلوپشیا X همیشه به دلیل قارچ است؟

خیر. آلوپشیا X همیشه ناشی از قارچ نیست. این یعنی درمیجک ممکن است نتواند تمام انواع آلوپشیا را درمان کند. محصولات درمیجک تنها برای درمان آلوپشیا X ناشی از قارچ، فرموله شده‌اند.

چه عوامل دیگری باعث آلوپشیا X می‌شوند؟

بسیاری از عوامل دیگر می‌توانند در طاسی و ریزش موی پت نقش داشته باشند. این موارد شامل:
•    رژیم غذایی: طی سالیان زیادی که مشغول درمان این بیماری بوده‌ایم، متوجه شدیم که رژیم غذایی نقش مهمی در کنترل قارچ دارد. درباره‌ی رژیم غذایی حیوانات خانگی بیشتر بخوانید.
•    محیط: فشار ناشی از شرایط خارجی می‌تواند سلامت پت شما را تحت تاثیر قرار دهد. این می‌تواند شامل اضطراب ناشی از سایر حیوانات، افراد یا علل دیگر باشد. گل و لای (مانند پوسیدگی آلاباما) و گرد و غبار (یکی از عوامل تب دره) نیز می‌توانند منجر به آلوپشیا X شوند.
•    آلرژی: آلرژی‌های واقعی در پت‌ها بسیار نادر است، اما استثنائاتی هم وجود دارد. آلرژی‌های غذایی بسیار شایع‌تر از آلرژی‌های محیطی هستند. ما همچنین شاهد واکنش‌های آلرژیک به کک بوده‌ایم.
•    دارو: بیشتر داروهایی که برای درمان آلوپشیا X و بیماری پوست سیاه استفاده می‌شوند، ممکن است باعث بدتر شدن شرایط شوند. این داروها معمولا شامل کورتون‌ها، آنتی بیوتیک‌ها و غیره هستند که در کنار هم می‌توانند منجر به «فاجعه» شوند و بیماری را بدتر کنند. 
•    اختلالات مادرزادی: این بیماری‌ها شایع نیستند، اما احتمال ابتلا به آنها وجود دارد. درباره‌ی بیماری‌های ارثی و مادرزادی بیشتر بخوانید.
•    بیماری غدد درون ریز: غدد درون ریز (شامل غدد هیپوفیز، تیروئید و آدرنال)  به کنترل بسیاری از عملکردهای بدن از جمله رشد و تکامل، متابولیسم و باروری کمک می‌کنند. به همین دلیل است که توصیه می‌شود حیوانات خانگی خود را عقیم کنید و از پرورش سگ‌هایی با سابقه ابتلا به طاسی خودداری کنید.
با آنکه آلوپشیا X به معنای «طاسی» است، بسته به نوع آلوپشیا، الگوهای مختلفی از ریزش مو وجود دارد. چندین مورد از الگوهای شایع‌تر شامل موارد زیر هستند:

پینال آلوپشیا 

پینال به معنای «مربوط به گوش» است. در این نوع از ریزش مو، گوش‌ها اول از همه تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
این الگو در نژادهای ایتالین گریهاند، داشهوند، بوستون تریر، شیواوا و ویپت بسیار رایج است. 

پترن آلوپشیا

پترن آلوپشیا اغلب منجر به ریزش مو در نواحی مشخصی، مانند بالا و پشت گوش، روی پاها و شکم، می‌شود. ماده‌ها بیشتر مستعد این مشکل هستند. در بیشتر سگ‌ها، پترن آلوپشیا معمولا در سن 6 ماهگی شروع می‌شود و پس از یک سال به طاسی کامل نزدیک می‌شود. 
این نوع از آلوپشیا معمولا در پامرانین و داشهوند و همچنین نژادهای مو کوتاه مانند باکسر، بوستون تریر، شیواوا، ویپت، منچستر تریر، گریهاند و ایتالین گریهاند دیده می‌شود. 

آلوپشیا پس از تراشیدن مو 

اکثر سگ‌هایی که ما برای آلوپشیا X درمان می‌کنیم، نتیجه‌ی این نوع از آلوپشیا هستند. شیو موها تا نزدیکی پوست، به قارچ‌ها اجازه می‌دهد تا راحت‌تر به پوست نفوذ کنند و در نتیجه آلوپشیا X شدیدی ایجاد کنند. 
لطفا موهای سگ خود را نتراشید، مگر آنکه برای جراحی ضروری باشد. 5 مشکلی که تراشیدن مو می‌تواند برای حیوان خانگی شما ایجاد کند را در اینجا مطالعه کنید. 
برخی از صاحبان فکر می‌کنند که نژادهای قطبی (مانند سیبرین هاسکی، آلاسکن مالاموت، کیشاند، ژرمن شپرد، چاوچاو و ساموید) باید در فصل تابستان شیو شوند. این کار نه تنها ضروری نیست، بلکه برای سگ بسیار خطرناک است.

آلوپشیا پس از تزریق

در حالی که این نوع از آلوپشیا بسیار نادر است، در برخی از سگ‌ها یک تکه طاسی ناشی از واکسیناسیون هاری دیده شده است.
به نظر می‌رسد که نژادهای کوچک و عروسکی به خصوص پودل، بیشون فریزه، شیتزو، یورکشایر تریر و سیلکی تریر بیشتر از بقیه مستعد این نوع از آلوپشیا هستند.

آلوپشیا سکه‌ای یا آره‌آتا

در این نوع، سر و گردن بیشتر دچار طاسی می‌شوند اما ریزش مو ممکن است در هر نقطه‌ای از بدن اتفاق بیفتد. با گذشت زمان، نواحی ریزش مو ممکن است خاکستری یا سیاه رنگ و دچار هایپرپیگمنتاسیون (تولید بیش از حد رنگدانه‌های پوست) شوند که ما آن را با نام «بیماری پوست سیاه» می‌شناسیم.
این نوع بیماری در بسیاری از سگ‌ها از جمله پامرانین، شیواوا، یورکشایر تریر و نژادهای بولی و غیره دیده می‌شود.

آلوپشیا کالر دیلوشن یا کم شدن رنگ‌دانه‌ها

این بیماری منجر به ریزش موی کلی، خشکی پوست و ورم‌هایی مربوط به عفونت ثانویه‌ی فولیکول مو ناشی از قارچ‌ها، می‌شود. شروع آن معمولا از 6 ماهگی است و تا بزرگسالی ادامه دارد.
این بیماری اغلب در نژادهای دوبرمن و پامرانین دیده می‌شود اما برنس مانتن داگ، سالوکی و آن دسته از نژادهای شیواوا، چاوچاو، داشهوند، گریت دیت، آیریش ستر، مینیاتور پینچر، اسچیپرکی، شتلند شیپ داگ، پودل استاندارد، ویپت و یورکشایر تریر که موهای آبی رنگ دارند نیز ممکن است به آن مبتلا شوند.
این لیست به هیچ وجه فهرست کاملی از انواع آلوپشیا نیست، اما جمع‌بندی خوبی از اطلاعات ما در طی سال‌ها درمان است. 
 
مقالات
سبد خرید

سبد خرید خالی است

واتس اپ